ผมได้ดูคลิปนึงที่มีคนแชร์มาในเฟสบุ๊คเมื่อวาน ตัวคลิปจะประมาณว่า ให้คนเล่าความฝันของตัวเองให้คนในห้องฟัง ว่ามีความฝันอะไร อยากทำอะไร แล้วระหว่างนั้นทีมงานก็จะไปเตรียมทำฝันของคนในห้องฟัง พอเดินออกมาแล้วก็จะได้เห็นสิ่งที่ตัวเองฝันเลย คลิปดูแล้วก็สนุกดีครับ แต่พอเริ่มคิดตามว่าถ้าเราไปอยู่ในห้องนั้น เราจะบอกคนในห้องว่าความฝันเราคืออะไร พอคิดอย่างนี้แล้วเครียดเลยครับ เพราะสมัยเด็กๆ ผมเคยฝันอยากเป็นนักดนตรี อยากมีวงเป็นของตัวเอง ตอนนั้นก็เริ่มชวนเพื่อนๆ ที่สนิทมาเล่นดนตรีด้วยกัน เล่นแต่เพลงที่เราชอบ เล่นไม่เก่ง แต่สนุกทุกครั้งที่ได้เล่น พอเวลาผ่านไปไม่รู้ว่าความฝันนั้นมันจางหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกที ก็เรียนจบ ทำงานบริษัท การงานการเงินพอได้ แต่รู้สึกเหมือนชีวิตว่างเปล่า อยากได้ของนู่นนี่ไปตามประสา แต่พอซื้อมาแล้วก็เฉยๆ กับมัน เหมือนเป็นของอีกชิ้นนึงเท่านั้น ยิ่งตอนที่ดูคลิปนี้ ผมยิ่งรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดมุ่งหมาย...ที่เขียนมาทั้งหมดไม่ใช่อะไรครับ อยากตั้งกระทู้หาพวกครับว่า ตอนนี้มีคนวัยทำงานรู้สึกแบบผมกันบ้างรึเปล่า ว่ายิ่งใช้ชีวิตไป ความฝันยิ่งหายไป ไม่ได้เข้าใกล้มากขึ้นเลย ส่วนใครที่ยังมีความฝันลองมาแชร์กันหน่อยครับ ว่าคุณๆ ฝันอะไรกันบ้าง ชอบอ่านความฝันของคนอื่นครับ อ่านแล้วรู้สึกดี
ปล. แต่ตอนนี้ผมกลับมาจับกีตาร์ทุกวันแล้วนะ เคาะสนิม เริ่มติดต่อเพื่อนๆ ให้เตรียมกลับมาเล่นดนตรีด้วยกันเหมือนตอนเป็นวัยรุ่น พอกลับมามีความฝันแบบนี้แล้วรู้สึกว่าชีวิตมีพลังเพิ่มขึ้นเยอะเลย รู้สึกดีมากๆ ใครที่กำลังหมดไฟลองหาความฝันเล็กๆ ของตัวเองดูนะครับ หาเจอแล้วมีความสุขขึ้นจริงๆ ^^
รู้สึกเครียดครับ เหมือนตัวเองกำลังเดินห่างออกจากความฝันไปเรื่อยๆ
ปล. แต่ตอนนี้ผมกลับมาจับกีตาร์ทุกวันแล้วนะ เคาะสนิม เริ่มติดต่อเพื่อนๆ ให้เตรียมกลับมาเล่นดนตรีด้วยกันเหมือนตอนเป็นวัยรุ่น พอกลับมามีความฝันแบบนี้แล้วรู้สึกว่าชีวิตมีพลังเพิ่มขึ้นเยอะเลย รู้สึกดีมากๆ ใครที่กำลังหมดไฟลองหาความฝันเล็กๆ ของตัวเองดูนะครับ หาเจอแล้วมีความสุขขึ้นจริงๆ ^^